24 - Afrikaanse Stories en verhale

Die LEWE is ‘n 5biljoen jaar oue werklikheid – is dit wat die materie herskep in ‘n ordelike form. En hierdie skepping van LEWE moet aanhou tot al die material verander is in die “double helix” structuur. Die Lewe is ‘n kosmise energie form waar alles orderlik en onder beheer is, met lewens bewusyn, en intelegente redenasie wat ons die logika noem. En harmonie resoneer soos goeie music in ons oor. Hier sien ons die aura van kosmiese lewe, en die halo van die lewendes. Die "double helix" van DNA en al die wonders en kluere van die lewendes.

My Voorwoord in Afrikaans.

Die rede vir my skrywe hier. Miskien ‘n laaste wens.

Of miskien ‘n heimwee oor dit wat was

soos toe ek 'n kind was ............ en net sewe jaar oud.

O neem my voor die veerman kom, om my weg te neem.

oor die groot revier met die baie mis

waar die oorkant nooit bespuerbaar is

o neem my terug na die wonder tuin

dat ek hoog uit die bloekom se lower kruin

kan tuur oor die land van gloed en goud.

soos toe ek 'n kind was ............

en net sewe jaar oud.

Ek wil graag nalaat dit wat baat kan bring aan diegene wat volg, of die jonger geslag wat net wil weet. Ek het deur al die jare die lewens waardes wat my sterk oupa Klaasie my geleer het, probeer handhaaf. Deursettings vermoe was een van hulle. Die bittereinder was altyd as “hardkoppig” gebrandmerk.

Insig. Om iets in jou verbeelding te vorm voor jy hom maak. Dit het hy verduidelik terwyl hy vir my ‘n kettie-mik uit kerf. “ Jy moet hom in jou hand sien, met merke waar jou vingers pas, soos ‘n deel van jou hand”. ‘n Vrugbare verbeelding was as ´n “luenaar” gebrandmerk, of die droomer

Daar was ook ‘n ander skrywe, wat my bybly van my skool jare “Briewe aan my seun Jannie”. – Bv. in die wandel pad na die ewigheid is jy bestemming ouderdom en die dood. “Die lekker in ons reis na die ewigheid, is in die vooruit sien, die beplanning en drome, dit is ook in die oomblike wat mens vertoef, mooi herhinderinge wat mens bybly is die aangename oomblike, om die beelde van die natuurskoon op die weg in teneem. Die daarkom – is gewoonlik ‘n teleursteling. Dit is ‘n fout om met toe oé, te jaag na die einde”."die lekker is in die rys - nie in die daarkom nie".Hier volg sy presiese woorde -

As ek die wêreld so beskou,

lyk dit vir my 'n man moet met kar en perde deur die lewe reis;

laat blaas teen die opdraende;

uitspan en ketel kook waar die wêreld vir hom mooi word.

Dit is 'n groot fout wat ons maak

dat ons die entjie graf-toe, met 'n motor afja.

Die lekkerkry lê mos by die ryery, nie by die daarkom nie.

Uit die tuin van my heimwee.

Is daar iewers 'n boord of tuin ....

Met die dou-silver oggend se koms.

Waar die voels so blink in die bloekom se kruin

Waar langbaard kabouters nog stilletjies saans.

Met die krieke orkes in die skaduwees dans.

Is die blare so groen en die vrugte so soet

En die kuile so blink in die middag se gloed.

Is die berge so blou ...

En die rooi vuurblom so ... mooi

En die bloeisels so dik oor die aarde gestrooi.

En elke bruin klip ... so belaai met goud

Soos toe ek 'n kind was ....

En sewe jaar oud.

Ek is van Afrika

Ek is van Afrika
Nie omdat ek daar gebore is
Maar omdat my hart met Afrika klop
Ek is van Afrika
Nie omdat my gelaat donker is
Maar omdat Afrika my gedagtes omgrens
Ek is van Afrika
Nie omdat ek van haar leef
Maar omdat my siel tuis is – in Afrika

Wanneer Afrika oor haar kinders ween
Is my wange deur traandruppels deurweek
Wanneer Afrika haar voorvaders eer
Buig my hoof in respek daarheen
Wanneer Afrika oor haar slagoffers rou
Is my hande in gebed gevou
Wanneer Afrika haar oorwinnings vier
Dans ek op die maat van die oorwinningslied

Met haar asemrowende ylblou lugruimtes
Laat sy die toekoms skitterend skyn
Ek is van Afrika
Waar ek gegroet word asof familie
En ek ervaar die gevoel van meervoudig
Ek is van Afrika
Want haar wildheid bring vertroosting vir my siel
En bring my nader na die bron van Lewe

Wanneer Afrika-musiek in die wind weerklink
Volg my polsslag die ritmiese klop
En word ek een met die klank
Wanneer die Afrika-kleure in die son glinster

Ek is van Afrika
Want sy’s die krip van geboorte
En troetel die oer-oue wysheid
Ek is van Afrika
Want sy leef in die skadu van die wêreld
En brand met ‘n gloeiende inspirasie
Ek is van Afrika
Want sy is die land van môre
En ek eer haar tydlose geskenke

Ek weet van ‘n plek in Afrika

Ek weet van ‘n plek in Afrika
Waar ek die son op my rug voel skyn
En die sand tussen my tone speel
Waar ek die seemeeu op die windjie hoor
En golwe op eindlose strande breek

Ek weet van ‘n plek in Afrika
Waar die berge die blou lug ontmoet
En valleie die groen wingerde huisves
Waar bome hul pers kleed sprei
En die bosveld sy room kleed dra

Ek weet van ‘n plek in Afrika
Waar die dondergode hul stemme laat hoor
En sien ek hul weerligspiese neerdaal
Waar ek die reuk van reenwolke intrek
En die soet van die stowwerige doudruppels proe

Dis ‘n wildernis, die plek
Van Evolusie en dinosorusse
Waar lewe begin het, hier was die eerste mens
Van lewende fossiele en olifante
Waar leeus brul en springboktroppe spring

Dis die plek van swaarkry
Van woestyne en doringbome
Waar paaie doodloop en jagters jag
Van horisonne en grense
Waar reise begin en sonsondergange bloei

Dis die plek van vryheid
Van ontdekkings en pioniers
Waar donkerte geskuil – en die lig deurgebreek het
Van ware legendes en wonderwerke
Waar dagbreek begin en hoop helder brand

My hart is tuis in Afrika
Waar die tromme se ritme in my klop
En tydlose liedere in my ore sing
Waar die reenboogmis in my oë skyn
En vriende se glimlagte my welkom heet

My gedagtes ontspan in Afrika
Waar die mense na aan die aarde leef
En seisoene die veranderde gemoed aandui
Waar besige markte handel dryf
En die Skepping sy stadige gang steeds gaan

My siel is gelukkig in Afrika
Haar strome bring lewe in my are
Haar winde bring genesing vir my drome
Wanneer haar verhaal vertel is
Verenig dit in ons noodlot.

Die Affodil-dans

Alleen wandel ek
soos ‘n los-wolkie
wat sweef oor hoë berge,
heuwels, valleie en dale
Skielik sien ek ‘n plaat Affodille
‘n blink-geel, songeel,
goudgeel versameling
wat skitter en skyn
langs die meer onder die bome
swewend en dansend
buigend en juigend
na die Somerreëns

Langsamerhand – soos die sterreskyn
Glinsterend – soos in die Melkweg-lyn
Al langs die kant van die baai
Vang my blik die verruklike dans
die aanskoulike geswaai
van koppies wat draai
onder die hange van ‘n krans